USA part 2, end of my world trip

Lieve mensen,

Dit is het dan.. echt mijn allerlaatste verhaal. Het laatste deel van mijn avontuur, van Maartjes rondje om de wereld. Ongelooflijk dat het voorbij is. Maar wat is het geweldig geweest. Vanaf dag 1 heb ik genoten van alles wat er op mijn pad is gekomen. Het lijkt echt een eeuwigheid geleden dat ik begon in China. Ik heb zoveel moois mogen zien, mee mogen maken en zulke lieve en leuke mensen mogen ontmoeten. Ik kan alleen maar zeggen hoe blij ik ben dat ik dit gedaan heb. Ik zal hier altijd zulke mooie herinneringen aan hebben. En het heeft me ook veranderd. Ik heb nog meer gezien waarom het leven zo ontzettend mooi is en hoe blij we mogen zijn dat we in zo´n mooie wereld leven. Nu zullen jullie wel denken, wow die Maartje is helemaal zweverig geworden ;) Maar ik denk dat je dit alleen kunt voelen als het zelf hebt gedaan. Ook heeft de reis mij persoonlijk veel goed gedaan. Voel me enorm goed in mijn vel en heb het gevoel alsof de hele wereld aan mijn voeten lig. Echt een mooie nieuwe start! Ik zit nu op het vliegveld van New York en ik vlieg straks naar London. Vanaf daar vlieg ik dan morgen nog 1 uurtje terug naar huis. Dan kan ik jullie allemaal weer zien! Ook heel fijn! Maar ik zal eerst nog even vertellen over de laatste week!

Ik was gebleven bij de bus richting San Francisco. Robert en ik wilden de 13 urige bus vooral gebruiken om even lekker bij te slapen. Maar dat gaat wel een beetje lastig als je midden in de nacht twee stops hebt van een half uur.. en er op de stoelen naast je een live porno sessie aan de gang is, waarbij er ook nog een maffe Chinees om de hoek komt kijken.. duss.. moet je bij zijn geweest.. maar geloof me, van slapen is niet veel gekomen. We kwamen enorm vroeg aan in San Francisco en waren echt gebroken. Bij het hostel aangekomen bleek dat we pas in de middag in kon checken dus we zijn de stad maar in gegaan. Eerst maar even ontbijten en cafeine! Starbucks!! Die zitten in Amerika echt op elke hoek van de straat, heel fijn, en lekker! Wel bleek meteen dat het ook DE plek is voor zwervend San Francisco die nog even de laatste slokjes koffie uit de weggegooide bekers uit de prullenbak staat te drinken. Niet echt een fijn uitzicht als je lekker aan het ontbijten bent en je de zwervers uit de prullenbak ziet graaien. En niet één, nee echt wel stuk of 5-6 per keer dat we daar zaten. Sowieso heb ik nergens zoveel zwervers gezien als in San Francisco. Echt heel veel zijn daar.

Maargoed, Robert was al eens in San Francisco geweest dus ik had mijn personal guide door de stad! IDEAAL! Zijn eerst naar de pier gelopen en hebben de pier helemaal afgelopen naar Fishermans Warf en de haven. Was nog best wel een eindje, maar het zonnetje scheen en hebben onderweg lekker overal gestopt voor een foto met onze brakke hoofdjes! Bij de haven zit echt een enorm grote groep zeeleeuwen. Hebben er een tijdje staan kijken naar de enorme beesten die op en onder elkaar op de platforms lagen. Ze gingen aardig tekeer bij het veroveren van hen eigen platform, was grappig om te zien. Vanwege het lekkere weer en onze vermoeidheid besloten we lekker in het park te gaan liggen. Lekker in het zonnetje liggen, beetje bijslapen en muziek luisteren. Heerlijk! Toen was het eindelijk tijd om in te checken in het hostel. We hebben de welbekende street car terug genomen naar het hostel. De straten van San Francisco zijn echt steil en eigenlijk allemaal heuveltjes achter elkaar. De street car wordt met een kabel onder de grond over die heuvels getrokken en geloof me dat is echt indrukwekkend als je ziet hoe stijl sommige heuvels zijn. Wel heel tof en geeft de stad ook echt iets unieks en gezelligs. Uit een cable-car hangen is natuurlijk het ultieme San Francisco gevoel! Eenmaal bij het hostel hebben we heerlijk gerelaxed en plannen gemaakt voor de dag erna. We hadden namelijk maar twee dagen in deze toffe stad dus die moesten goed ingedeeld worden. Gelukkig is Robert echt een master planner. En was het heerlijk om voor het eerst tijdens mijn reis even niets te plannen of te bedenken want dat werd voor me gedaan. Fijn! Ideale man ;) haha. Alleen word je er wel beetje lui van ook. Maar was echt fijn voor even.

S’avonds hebben we heel chique gegeten bij een vis restaurant aan Fishermans Warf. Ik heb serieus echt de lekkerste tonijn ooit gegeten. Heel erg lekker. En Robert had de lokale en beroemde clam-soup. (kan nog steeds niet op het nederlands woord voor clam komen, maar t is in ieder geval een soort van mossel geloof ik) Alleen was het eten uiteraard weer in enorme porties zodat we bijna naar het hostel terug moesten rollen.
Voor de dag erna hadden we de trip naar Alcatraz geboekt. Het gevangenis eiland, recht voor de kust van San Francisco. Helaas waren alle fijne en relaxte tijden uiteraard volgeboekt en moesten we dus met de allereerste lichting mee van 08:30. Tja als je dan pas om 07:30 wakker schrikt en je nog moet aankleden en naar de werf moet zien te komen.. kan dat wel s krap worden.. Onze cable car kwam echt om 08:28 aan.. en toen zagen we de rij pas. Wow.. dat gaan we niet halen. Gelukkig hadden we de kaartjes al betaald en geprint en was een van de personeelsleden die de mensen daar in rijen begeleidde zo lief om ons toch op de boot te laten en we mochten de grote rij dus passeren. Wat een geluk! Echt een actie voor mij! Maar ook voor Robert geloof ik, haha.. was niet de eerste keer dat we iets net op het nippertje haalden.. maargoed, is deel van het avontuur zeg ik dan maar :)
Bootritje was kort en op het eiland hebben we de audio-tour gedaan. Liepen we dan.. naast elkaar met onze nerd-koptelefoon op. Met een hele foute Nederlandse spreker met een fout Amsterdams accent. Maar via de audio tour krijg je wel echt een idee hoe het daar was geweest en je werd helemaal rondgeleid door het cellencomplex. Indrukwekkend dat mensen daar echt gevangen hebben gezeten. Na twee uur op het eiland rond te hebben gelopen hadden we het wel gezien en zijn we terug gegaan met de boot. Achteraf mooi dat we de eerste boot hadden, want toen we weggingen waren er wel honderden mensen op het eiland. Wij hadden onze tour nog lekker rustig rond kunnen lopen. Terug op het vaste land hebben we even ge-ontbijt-luncht.. want daar was geen tijd meer voor in de ochtend. En daarna zijn we naar het meest kronkelende straatje van de wereld gegaan. Lijkt meer op een kart baan of een soort circuit, zoveel bochten zitten er in de straat. De straat was bovenop een heuvel en wij waren met de bus uiteraard onderaan uitgestapt. De weg naar boven was stijl! Niet normaal.. misschien toch ook eens nalezen of ze daar soms ook de stijlste weg naar boven hebben! En er liggen gewoon huizen aan zo’n straat, ongelooflijk. Ik ontdekte dat bij zo’n stijle weg het wel fijn is om achterstevoren te lopen, alleen ga je dan niet zo snel :) haha. Maar we made it there! Dus.. het meest kronkelende straatje van de wereld gezien te hebben.. op naar DE beroemdste brug van de wereld. Of in ieder geval, één van de beroemdste, de mooie roden Golden Gate Bridge. Wow wat een brug! Echt bizar hoe groot en lang maar ook hoe mooi. Want ja, een brug is niet zo snel heel mooi vind ik, maar deze is echt heel mooi. Heel indrukwekkend! Zijn er tot op de helft opgelopen en hadden vanaf daar ook een mooi uitzicht over de stad. Iedereen moet die brug een keer gezien hebben.
Na de brug zijn wilden we graag naar het Golden Gate Park, want daar hadden ze volgens Roberts herinnering een hele mooie Japanse tuin. Nou het park hadden we snel gevonden, maar de tuin?? Pffff niet te vinden.. haha. Hebben er aardig wat rondjes gelopen en dachten dat we gek werden, maar toen bleek dat het park maar voor de helft op onze kaart stond. Op zich helpt dat ook niet echt! Dus eerst maar even gerelaxed in het zonnetje en uiteindelijk hebben we de Japanse tuin toch gevonden, bleek je ineens entree te moeten betalen. We besloten dan TOCH maar niet te gaan, hadden tenslotte al zo wat het hele park gezien! Wel een goede wandeling en lichaamsbeweging, thanks Robert! ;)

Na het park even terug gegaan naar het hostel, even opgefrist en toen zijn we gaan eten in China Town. Robert had een restaurant opgezocht en heel even voelde ik alsof ik weer in China was. Het restaurant was geweldig! En het eten.. niet normaal veel en lekker. En we zaten echt zoals in China aan zo’n grote ronde tafel waar je met de hele familie aan kan zitten, met een draaischijf in het midden, waar het eten op staat zodat het met iedereen gedeeld kan worden. En zelfs hier in San Francisco waren we een beetje een attractie midden tussen de Chinezen, grappig. Omdat we zagen dat de Chinezen de restjes meenamen in bakjes wilde Robert dit ook graag. Hij dacht dat die de dag erna voordat we de airport shuttle moesten hebben om 7:00 wel zin zou hebben in nog een beetje Chinees.. dus.. we namen het overgebleven eten mee. In een plastic bakje, in een plastic tas.. jammer dat de halve saus inhoud uiteindelijk op Roberts schoenen is beland. Ondanks dat we eigenlijk al heel vol zaten wilden we een bezoekje aan de beroemde cheese cake factory niet overslaan. Op de hoogste verdieping van Macy’s met een mooi uitzicht over Union Square hebben we een cheese cake en een cocktail genomen. Het was onze laatste avond samen dus die moesten we even feestelijk afsluiten. Wederom.. de porties hier.. Niet normaal. Konden het helaas niet op. Maar omdat Robert al een zak vol Chinees had toch maar besloten de cheese cake te laten liggen. (WAAROM Chinees en geen cheese cake.. geen idee.. STOM! ;) )

De portier die ons uit liet bleek toch een zwerver te zijn. (ik dacht dat ie bij het gebouw hoorde, maar blijkbaar is 88% van de personen op straat na een bepaald tijdstip eerder zwerver dan werknemer van een gebouw ;) ) en Robert besloot om een goede daad te verrichten.. en gaf zijn Chinees aan de zwerver. Het eten werd snel bestudeerd en aan zijn mede zwerver geshowt voor het als een kostbaar bezit onder zijn jas werd weggestopt en hij er vandoor ging, steeds om zich heen kijkend alsof iemand de lekkende Chinees nog onder zijn jas vandaan ging stelen. Haha.. hilarisch! Na deze goede daad hebben we ook nog wat andere zwervers wat klein geld gegeven, maar alleen degene die ook wat nuttigs deden zoals zingen of een levend standbeeld waren. Niet degene die alleen maar sneu achter een bordje karton zaten. In een stad waar er zoveel zijn moet je toch beetje je best doen!

S’ochtends wederom een race tegen de klok om onze airport shuttle te halen om 07:00. Enorm blij dat we geen Chinees hoefden te eten want dan hadden we het helemaal niet gered ;) Maar wederom op het nippertje de shuttle gered. Je went er aan! Mijn vlucht ging een uurtje eerder dan die van Robert. Ik ging naar New York voor mijn laastste stop en Robert ging naar Texas, Houston. Op het vliegveld afscheid genomen en dat was echt zwaar. Ik was stiekem best wel heel erg gehecht geraakt aan een fijne man om me heen. Heb mezelf echt op moeten peppen vanaf het vertrek tot aan aankomst in New York. Was mijn zwaarste dip in de reis. Of eigenlijk ook mijn enige, heb me zo goed gevoeld eigenlijk de hele reis. Maar het viel me echt zwaar (Robert ik mis je!) Maargoed, what doesn’t kill you makes you stronger! En als je doorgaat, komt het altijd weer goed. En dat was gelukkig ook zo.

Ik had een hostel in Brooklyn geboekt voor 5 nachten, want ik had nog niets gehoord van Dilip, een vriend van Jacob die ik had ontmoet in Vietnam. Ik zou namelijk bij Dilip kunnen slapen midden in Manhattan, maar omdat ik niets gehoord had toch maar een hostel geboekt. En omdat het voor meerdere dagen goedkoper was, meteen maar 5 dagen geboekt. Kom ik aan in New York.. raad je t al.. bericht van Dilip dat ik bij hem kan slapen. Meteen hostel bericht per mail voor ik naar ze toe ging met de metro of ik mijn verblijf kon inkorten naar 1 of als het niet anders kon 2 nachten. Zodat ik toch de rest van de tijd bij Dilip kon verblijven wat me uiteraard veel geld zou schelen en zijn appartement zat ook nog midden in Manhattan. Kreeg meteen van het hostel bericht terug dat ik geen één nacht kon annuleren.. Dat ik ze sowieso allemaal moest betalen of ik nou verbleef of niet. kijk je ben niet voor niets Front Office Manager.. dus dit liet ik niet zomaar gebeuren. Weet hoe het werkt en dit was oneerlijk. Dit kwam ook nog even bij op de dip die ik al had, dus het was echt een soort van Test-Maartjes-grens-proef! Na een oppepsessie van moeder Schepers aan de telefoon (thanks Mam :) ) vertrokken naar het hostel. Daar aangekomen een hele discusssie gehad maar uiteindelijk kon ik alleen blijven als ik alle nachten zou betalen.. of ik kon vertrekken en dan hoefde ik niet eens de eerste nacht te betalen. Ik weet niet wat voor management er achter dit hostel zit.. maar BIZAR! Je loopt kosten mis zo.. maar dat heb ik ze dan ook even verteld. Maar voor mij was het absoluut geen optie om daar zeker na al het gezeur 5 nachten te blijven. Dus dan maar nog snel iets zoeken voor de nacht en dan kon ik de dag erna bij Dilip terecht. Het was al 20:30 en het was donker.. snel op internet gesurft en gezocht naar een andere optie. Ik was ZO moe van de hele dag en alle heisa dat ik besloot een kamer voor mezelf te nemen. Even niet met anderen in een kamer. Even een nacht goed slapen en rust. Ik besloot een hotel in China Town te nemen omdat ik wist dat Dilip daar ook ergens woonde, dus dan hoefde ik de dag erna niet meer zo ver naar hem toe. De metro maar weer in gegaan en de mensen zijn zo vriendelijk hier. Met me tas helpen of vragen waar ik heen moet enzo. Fijn! Uiteindelijk bij het hotel aangekomen midden in China, tenminste zo leek het. Wow, de straten, alles lijkt niet eens meer op New York. Ik had echt de kleinste hotelkamer ooit, kon mijn tas niet eens langs het bed zetten zo klein was het! Maar de locatie was top en ik was lekker op een kamer alleen, dus ik was echt happy! Zo blij toen ik eindelijk na de lange en slopende dag bij het hotel was. Lekker gedoucht en TV gekeken. De hele avond Boston News, want de bomaanslag was die dag geweest.

Heerlijk geslapen en ook lekker uitgeslapen tot 11:00. Ik was weer volledig opgeladen en helemaal excited om de Big Apple in te gaan! Eerst maar even uitzoeken waar Dilip woont die ik die avond na zijn werk zou ontmoeten. Huh? Ja hoor. Zijn appartement lag echt letterlijk achter het hotel! Echt de hoek om en was ik er. Kijk ik zeg het nogmaals zoals ik al wel 10 keer heb gezegd; kan geen toeval zijn! Perfect! Tas bij hotel gelaten en op pad gegaan. Eerst maar eens naar het World Trade Center, memorial, was op loopafstand! Nouja, nog wel 3 kwartier ongeveer, maar vond het heerlijk lekker te wandelen tussen alle grote gebouwen in het financial district en om alle eerste indrukken van de grote stad op te doen. En het bruist! Niet normaal, wat een levendige stad. Heel anders als LA of San Francisco. Dat waren ook toffe steden maar niets vergeleken bij New York. De gele taxi’s, de immens hoge gebouwen, de hele sfeer, heel tof! Voelde me helemaal opleven weer en ik kreeg er zoveel energie van! Precies wat ik nodig had. Het 9/11 memorial was indrukwekkend met de twee grote fonteinen, ofja, eigenlijk watervallen. Maar ik had het wel anders verwacht. Dacht het al meer af zou zijn, maar ze zijn echt nog volop aan het bouwen en je kunt dus echt zien dat het nog een bouwgrond is. Zo onwerkelijk om te bedenken dat daar de twin towers gestaan hebben en dus gewoon weg zijn. Heel bizar. Alle namen van de mensen die zijn omgekomen staan op de randen van de watervallen. De security naar het memorial is trouwens ook heel streng. Je word gescand net als op een vliegveld, gaan je spullen door een scanner en je kaartje wordt wel drie keer gecontroleerd. Wel logisch natuurlijk na wat ze hebben meegemaakt, maar zo wordt je wel nogmaals herinnert aan wat er heeft plaatsgevonden ofzo. Na het memorial ben ik doorgelopen naar Battery Park, helemaal onderin Manhattan. De weg daarheen langs het water gelopen. Ik heb vanaf Battery Park een havencruise gemaakt van een uur naar o.a. het vrijheidsbeeld en de Brooklyn Bridge. Het vrijheidsbeeld was heel tof om te zien vond ik. Zo’n symbool voor Amerika en je kent het uit zoveel films ook. Je kunt helaas niet meer naar het eiland zelf toe, wat ik graag had gewild. Maar door de orkaan Sandy zijn ze nog delen aan het herstellen. Maar het beeld op zich was al indrukwekkend. Na de boot trip de metro genomen naar Times Square! Wow, wat een happening, wat een lichtjes en live beelden overal. Echt magisch een beetje. Echt heel cool. Na er een tijdje rondgelopen te hebben ben ik teruggegaan naar China Town om Dilip te ontmoeten. Alleen was ik nog even verdwaald in de metro, sommige metro’s stoppen namelijk niet overal en duurde even voor ik wist welke lokale metro ik moest hebben. Snel even wat gegeten in China Town en toen mijn spullen opgehaald en het hoekje omgelopen en daar was ik dan. Bij het tijdelijke huis voor de komende vier dagen. Ik kende Dilip niet, wist alleen dat ie een vriend van Jacob was, dus het was wel een beetje spannend om hem te ontmoeten, omdat ik in zijn appartement bleef slapen. Maar hij was heel aardig en had nog twee huisgenoten. Na een korte rondleiding door het appartement vroeg ie of ik mee wilde naar een optreden van een van zijn vrienden. Is een bas gitarist en speelt in meerdere bandjes. Nou top! Tuurlijk! Leuk! Dus snel me spullen gedropt en Dilip gevolgd naar de music scene van New York. Zijn vriend is fulltime muzikant en speelt in meerdere bandjes met wie ie ook tourt. De music scene in New York is echt groot en het is heel moeilijk om door te breken. De band voordat zijn vriend moest spelen (weet zijn naam niet meer) was de band van Catey Shaw. Wow wat een stem. Echt een rockchick met alleen maar meiden in haar band en ze gingen helemaal los. Ik was echt zwaar onder de indruk, zo professioneel! Daarna moest zijn vriend met Fore spelen, een hiphopband. Na een korte soundcheck kwam er een soort Mini versie van Jay-Z op het podium en die zette ook echt een hele toffe show neer. Ook weer heel professioneel, zouden zo allebei op een groot podium kunnen staan. Echt tof dat ik hier ben geweest! Na alle bandjes nog een drankje gedaan en toen naar het appartement teruggekeerd waar ik mijn plaats nam op de bank. Dilip moest de dag erna gewoon weer werken dus ik stond alleen op en was helemaal alleen in het appartement. Lekker gedoucht en beetje gerelaxed in de ochtend. Lekker zo’n appartement, alsof je even je eigen plek hebt, ook al is het maar een bank ;) Alleen het enige is wel dat je niemand echt ontmoet, zoals in hostels. Omdat Dilip overdag werkte heb ik eigenlijk alle dagen overdag alleen doorgebracht. Ook weer een andere ervaring dan in de hostels. Leuk om dit ook een keer me te maken, alleen gaat mijn voorkeur wel uit naar een verblijf in hostels. Het is toch leuker om anderen te ontmoeten of gewoon samen de stad in te gaan. Maar dit was een leuke ervaring en het heeft me veel geld bespaard. Ik besloot de tweede dag naar Central Park gegaan. Het was heerlijk weer en heb er uren rondgelopen. Het is zo enorm groot. Ook waren er echt heel veel activiteiten, heel veel mensen aan het sporten. Bijna allemaal volwassenen, dus of ze dan allemaal vrij zijn op de woensdagmiddag? Maar wel leuk om te zien. Ik besloot bij een baseball/honkbal wedstrijd te kijken. Toen ik er kwam zitten begon een teamlid meteen tegen mij aan te ouwehoeren en werd ik al snel gebombardeerd tot hen mascotte. Ze stonden namelijk 9-0 achter en blijkbaar vanaf dat ik er zat gingen ze langzaamaan punten scoren. Fanatiek dat ze waren, heb me rot gelachen en was heel leuk. Heb er zeker wel 1,5 uur zitten kijken in het zonnetje. Echt tof dat ze in zo’n park op meerdere plekken van die professionele veldjes maken voor honkbak.basketbal of tennis. Heb vrijwel de hele dag in het park rondgebracht en ik denk ongeveer driekwart van het park gezien. Ook nog even een hotdog gegeten bij zo’n typisch hotdog kraampje! Hoort erbij natuurlijk. En vanuit het park ben ik aan de oostkant 5th avenue opgelopen met alle dure en sjieke winkels van de welbekende namen als gucci, prada etc. Na de dure winkels kwamen de winkels in mijn prijscategorie en ik nam een hele domme beslissing om naar binnen te gaan.. NOOIT doen als je geen budget meer hebt want Amerika heeft echt zoveel superleuke kleren en schoenen.. MOEST wat kopen.. heb nu alvast een koninginnedag outfit en schoenen gekocht. Gelukkig is het ook goedkoop allemaal hier, kleding en schoenen. S’avonds heb ik gegeten bij Little Italy, Italiaanse wijk van New York die aan China Town vast zit. Lekker een pizza gegeten, buiten op het terras en de ober die mij bediende begon ineens spontaan een nummer van Frank Sinatra te zingen om mensen te trekken. Was heel gezellig. Omdat ik alleen was gingen de obers steeds een praatje met me maken, lief! Daarna terug gegaan naar het appartement en vooral gerelaxed en toen Dilip thuis kwam nog even met hem gekletst. Hij vertelde me nog wat dingen die ik echt moest gaan zien voor ik wegging.

Dag erna was t wat minder weer en ik besloot om Dilips tips op te volgen en naar de High Line te gaan. Is een oude metrolijn boven de stad die niet meer in gebruik is maar waar ze nu een park van hebben gemaakt rond de rails. Je loopt dus eigenlijk op ongeveer drie verdiepingen hoogte door new york, heel leuk! Echt ook weer creatief, niets in New York wordt niet gebruikt om iets moois van te maken. Zo hoorde ik ook al van Dilip dat sommige delen van de stad elk jaar zoveel veranderen dat je telkens weer verrast wordt. Ik zou echt prima in New York kunnen wonen, echt een hele toffe stad. Na de Highline walk ben ik naar het Empire State building gelopen, hoogste gebouw van de stad en daarna naar Time Square gegaan want ik had van een andere reiziger als tip gekregen dat als je om 14:30 bij het ticket office van Broadway zou gaan staan je enorme kortingen kon krijgen op kaartjes voor Broadway. En dat was mijn laatste must-do op mijn lijstje, een broadway show zien in NY. Ik kwam er iets over half 3 aan en er stond al een aardige rij. Ik zag de afgeprijsde kaartjes en er was zoveel keus dat ik eerst niet wist waar ik voor moest kiezen. Ik stond naast twee oude Amerikaanse dametjes dus ik vroeg hen om raad. Bleek dat ze elk jaar een week naar NY komen om elke dag een show te zien op Broadway. Een van hen had mamma mia al 16 x gezien! En ik MOEST van haar daar heen, was de beste show ever zei ze. Dus na nog wat getwijfel maar besloten haar raad op te volgen. Ook omdat ik het verhaal al kende en de film ook leuk vond. Uiteindelijk was het niet zo heel goed koop, ondanks de 50% korting, maarja het is dan ook Broadway. Maar alsnog 80 dollar moeten betalen, ook echt geen idee of de normale kaartjes echt 160 dollar zijn… maargoed. Ik had kaartjes voor rij 9!! Hoe cool is dat! Zo ver vooraan heb ik nog nooit gezeten geloof ik. De vrouw die het al 16 keer gezien had was jaloers, ze had nog nooit zo’n goede plek gehad. Haha echt weer toevallig.

Met de kaartjes in de pocket had ik nog 3 uur voordat de show begon. Op times square liep ik nog tegen de naked cowboy aan, een mafkees met alleen een onderbroek en zijn gitaar. Robert had al verteld dat ie er rondliep, echt een attractie. Heb de sleutel van het appartement naar Dilip zijn werk gebracht omdat ik pas laat terug zou zijn. En hij werkt op een financieel kantoor op de bovenste verdieping met een heel tof uitzicht over de stad. Ik mocht even op zijn kantoor komen dus heb mooi even als een echte toerist wat foto’s van de stad gemaakt, nu was ik er toch. Zijn collega’s vonden het wel grappig geloof ik. Daarna nog een beetje rondgelopen en het flatiron gebouw opgezocht, een soort hoek flatgebouw, heel dun. Even wat gegeten bij een Amerikaanse diner en toen mocht ik eindelijk naar het theater. Wow het was nog beter als ik met had voorgesteld. De plek waar ik zat was zo dicht bij het podium, echt heel tof. Ik was helemaal excited :) De show was echt geweldig en raakte me echt. Het enige jammere was dat ik niemand had om mijn enthousiasme mee te delen, na zo’n show. In een reflex had ik bijna de man naast mij vastgepakt, haha. Had zijn vrouw niet leuk gevonden denk ik, dus ik herstelde net op tijd. Maar echt geweldige show. Aan het stond iedereen op en zong en danste volop mee op de Abba muziek. Cool! Na de show nog even rondgelopen op Time Square want in het donker is het nog indrukwekkender als overdag. En het is daar ook altijd druk. Ben op een gegeven moment maar op de rode trap gaan zitten en gewoon om me heen gaan kijken naar alle gekte. Echt tof! Daarna terug gegaan naar het appartement. Heb nog uren wakker gelegen van de show, adrenaline.

Dag erna was alweer mijn laatste dag in New York en ik had nog een aantal dingen die ik wilde bezoeken. Heb het Grand Central station bezocht, de grote hal. De Public Library, grootste bibliotheek van de wereld, en mooi! Echt heel mooi. Alsof je een gebouw in Rome in loopt. Echt zo Romeinse stijl. Daarna nog bij het Chrysler builiding geweest en toen het hoogtepunt van de dag… het huis van Carrie uit Seks & the City. Heb die hele serie gezien en wilde daarom wel even naar het beroemde huis. Ik was niet de enige, stond een aardig groepje vrouwen met hetzelfde idee. Maar was leuk om gezien te hebben. De buurt om het huis heen is ook echt zoals je in de serie ziet, met allemaal gezellige restaurantjes en de hele sfeer gewoon. Ik denk dat ik die wijk, meatpacking district de gezelligste wijk vond. Hele leuke straatjes met mooie huizen ook. Dus mocht ik er ooit gaan wonen, dan zou dat mijn keus zijn.. hmmm moet ik wel een rijke man hebben denk ik ;) nog even uitgezocht hoe ik s’nachts naar het vliegveld van Jersey moest komen voor mijn vlucht naar London en toen terug gegaan naar app. Daar snel wat gegeten en met Dilip vervolgens naar de Living Room geweest, een soort club waar ze alleen maar live muziek hebben. Daar zag ik wederom Catey Shaw, die ik dinsdagavond ook al had gezien en dat was ook de reden waarom we gingen. Na haar optreden, dat wederom erg goed was, nog even bij twee bands gekeken en toen naar een aantal bars geweest waar Dilip regelmatig komt. Hij liet me een stukje van zijn wereld zien, leuk! Uiteindelijk ook nog even kort naar een club geweest die vol stond met tropische planten en fonteinen, heel mooi. En toen om half 1 was het voor mij tijd om toch nog even twee uurtjes te gaan slapen voor ik op moest om 3 uur voor mijn shuttle die om 03:35 kwam. En toen was het avontuur voorbij.

Ben nu in London, zit in een Engelse Pub want hier hebben ze gratis Wifi. Mijn hostel is hier direct naast. Nog 1 nachtje en dan ga ik echt weer naar huis. Nu echt zin om naar huis te gaan. Ik dacht eigenlijk van; vlieg maar even een uurtje door dan ben ik er al! Maargoed, nu nog mooi de tijd om het laatste verhaal te plaatsen en de foto’s. En London blijft ook een toffe stad.
Was trouwens bijna niet in London aangekomen want vlak voordat we moesten boarden was ik ineens mijn ticketmapje met mijn boardingpass en mijn paspoort kwijt. Na drie keer in mijn tas te hebben gekeken bleek het echt weg te zijn.. NEEE.. hele reis goed gegaan.. en nu.. Het kon niet anders dan dat het nog bij de douane lag en dat was gelukkig ook zo. Ze wisten natuurlijk dat ik terug zou komen, want anders kon ik niet boarden. Echt suf! Maar wederom een goede afloop gelukkig!

Hoop dat jullie mijn verhalen leuk vonden om te lezen, ik vond het in ieder geval heel leuk om jullie reacties te horen en te lezen. Dit avontuur is mooier geweest dan ik ooit had kunnen dromen! Tot morgen dan ben ik weer in Nederland. Kan niet wachten jullie allemaal te zien!

Ik heb nog even een paar weken voor ik aan een nieuw avontuur begin. Voor degenen die het nog niet wisten ik ga niet verder als Front Office Manager in Duiven maar ik begin half mei als Front Office Manager in Haarlem Zuid. Dat betekent dat ik ook weer ga verhuizen richting het Westen. Een mooie nieuwe start na deze reis. Heb er zin in! Maar eerst even lekker thuis bijkomen en iedereen zien!

Tot morgen!!

Dikke kuss
Maartje

Ohja nog even een paar hoeraatjes (i.p.v. wist je datjes)
Drie hoeraatjes voor het feit;
- Dat ik niets essentieels bent kwijt geraakt. Helaas wel wat dingen.. maarja dat was te verwachten denk ik
- Dat ik afgezien van een blaasontsteking en een huid infectie verder geen enge ziektes heb opgelopen
- Dat geen enkele vluchtmaatschappij mijn koffers is kwijt geraakt (hou nu wel me hart vast voor morgen ;)
- Dat hoe zwaar mijn tas ook werd en is geworden ik hem altijd zelf heb kunnen dragen en ik moet zeggen ook eigenlijk vrijwel zonder geklaag. :)
- Dat ik nog steeds best bruin ben en je dus hopelijk nog even kunt zien dat ik op vakantie ben geweest :P
- Dat ik zoveel leuke, lieve, bijzondere mensen heb ontmoet waarvan ik weet dat ik die nogmaals ga zien in mijn leven en waar ik terecht kan als vakantieadres. Heel fijn! Zij hebben mijn reis echt compleet gemaakt
Nog even een ander grappig lijstje wat ik in het vliegtuig heb bedacht.. (ja en dan hou ik echt op :)

Liefste mensen wonen in Fiji
Mooiste natuur heb ik gezien in Nieuw Zeeland
Mooiste onderwaterwereld was in Fiji
Tofste dier die ik heb gezien; Schildpad tijdens het snorkelen
Beste service/gastvrijheid in restaurants in Amerika
Mooiste cultuur; Vietnam
Totaal andere wereld: China
Mooiste wereldwonder; Chinese muur en vlak daarna Grand Canyon
Leukste feestje: Las Vegas
Mooiste strand; Fiji

Voor de fotos:
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.10200269955926504.1073741836.1081460418&type=1&l=3b35d6725d