Every day is a little adventure, Vietnam part 2

Heey lieve mensen. Mijn Vietnam trip zit er al weer bijna op, morgenavond vlieg ik via Kuala Lumpur naar Sydney voor mijn Australië avontuur. Ik heb echt een geweldige tijd gehad in Vietnam. Het is zo’n prachtig land en elke dag was echt een klein avontuurtje. Heb zoveel leuke mensen ontmoet en hele bijzondere en verschillende ervaringen opgedaan.

Ik was de vorige keer gebleven in Hanoi, het schattige kleine dorpje met allemaal gekleurde huisjes aan de rivier en heel dichtbij het strand. EINDELIJK strand! Heerlijk. Ben er elke dag wel een paar uur geweest. Heb ook lekker veel op de fiets gedaan, was allemaal heel goed te doen en ook heel leuk om weer eens te fietsen, als een echte Hollander :-) Heb in het dorpje ook wat kleding gekocht. De relaxte chill broeken in vrolijke kleurtjes en een jurkje. Hoi An is een stadje dat bekend staat om alle verschillende kleding zaakjes die kleding op maat maken. Ook heb ik Li weer gezien in Hoi An. Haar had ik ook al ontmoet in Hanoi. We hadden ff contact gehouden en zo sliep ze in dezelfde dorm! Gezellig! S’avonds met onze hele dorm wezen eten en daarna lekker geborreld. De laatste dag in Hoi An zijn we met een hele groep van het hostel op de scooter naar de Marble Mountain gegaan. Was echt tof op de scooter, maar wat ging die hard! Kon makkelijk over de 100 km. Sarah, meisje uit mijn dorm zat bij me achterop en met 5 scooters gingen we op pad. De marble mountain bezichtigd en beklommen. Een kleine berg met verschillende diepe grotten met grote buddha’s. Na een hele zware klim ook vanwege de warmte en de enige brakheid nog van de avond ervoor ;-) de top bereikt voor een mooi uitzicht! Echt gek hoe zulke bergen ineens opduiken in het landschap als een soort neergevallen steen uit de ruimte. Het zijn limestone bergen (krijtsteen geloof ik) heel apart. Na de scootertocht samen met Sarah gaan lunchen bij een prachtig rivier restaurantje waar we lekker hebben gelounged. Voor mijn vertrek met de slaapbus nog even wat winterkleren opgestuurd naar Nederland en een klein beetje overbodige bagage, en toen hop de bus in.

De slaapbus was weer een aparte ervaring. Het is eigenlijk gewoon een bus maar dan met drie rijen en je hebt een stoel die bijna helemaal plat kan en een soort box voor je benen. Het is een beetje of je in een soort botsauto zit, maar dan liggend :-) Ik moet zeggen dat het me niet heel goed is gelukt goed te slapen, maar dat kwam denk ik mede door mijn zwaar snurkende mede passagier die een gangpad verder lag. Heb me oordopjes ingedaan maar zelfs daar kwam het snoeihard doorheen. Dus heb praktisch de hele 11 uur in de slaapbus naar muziek geluisterd. Thank god heb ik een mp3speler die 10 uur afspeelt! ik kwam al heel vroeg aan in Na trang, party town. Heel zachtjes mijn spullen gedropt in de dorm en toen ben ik naar het strand gegaan. Heb daar bij de prachtige sailing club heerlijk luxe op een bedje gelegen en gezond en bijgeslapen. Van de warmte had ik natuurlijk een rooie kop gekregen en een Amerikaanse vrouw die bij me in de buurt lag stond er op dat ik factor 50 op mijn gezicht smeerde :-) Ze geloofde niet dat dit aardig normaal is, mijn rode hoofdje! Haha. Ach wel lief en ben iig dus niet verbrand. Eind van de middag terug gegaan naar het hostel en daar gedoucht in de kleinste en slechtste badkamer tot nu toe. Echt letterlijk gebogen over de wc en de wasbak hing nog op 1 pin vast… dusss.. maargoed het was wel the place to be volgens iedereen en dan moet je wat inleveren op service denk ik! In mijn dorm kennis gemaakt met Kate, Australisch meisje. Ze was al even in Na Trang en had besloten om er in DE bar van de stad (Why Not Bar) te gaan werken, die avond voor het eerst. Samen even gegeten en toen in de bar bij het hostel aan tafel beland bij een groepje, Kate ging toen al aan het werk, proppen. Met het groepje drank spelletjes gedaan en ik kwam hier voor het eerst in Vietnam in aanraking met de beruchte drank buckets. Eigenlijk gewoon kleine emmertjes met drank. Na er twee te hebben gehad had ik mijn limiet al bereikt dus dan weet je het wel. Met ze allen op stap geweest bij Kates bar, Why not en heerlijk gedanst. Lekker even weer op stap! Was een heel gezellige avond.

In de ochtend redelijk op tijd opgestaan om mee te gaan met Kate. De avond ervoor bij het eten vertelde ze me dat ze elke maandag helpt bij Latterns, een restaurant dat gerund wordt door een Australiër. Het meeste van de opbrengst van het restaurant gaat naar 12 weeshuizen die hij ondersteund en elke maandag maken ze 150 pakketten met rijst, vlees en wat groenten die ze uitdelen aan daklozen en arme Vietnamezen. Als toerist ben je van harte welkom om te helpen bij het vol scheppen en inpakken van de pakketten en ze vervolgens uit te delen aan de bevolking. Leek me echt leuk om zoiets te doen en ook om mee te maken en dat was het ook. Het inpakken van de pakketten duurde denk ik een uurtje en daarna mochten we het uitdelen bij de deur van het restaurant. Het was echt bekend in de buurt want vanaf 11:00 liep het storm. Binnen een kwartier waren we van alle pakketten af en alle Vietnamezen keken je zo dankbaar aan, echt zo fijn dat je zoiets goeds kan doen. Als ik er weer aan terug denk , krijg ik net als ik toen had echt een brok in mijn keel. Vietnamese families met opa, oma en kleinkinderen die langs kwamen en zo blij zijn met een klein pakketje eten, heel bijzonder. Ik wil gaan kijken of ik nog zoiets kan doen ergens in Amerika. Volgens mij kan het in New York ook namelijk. Eigenaar zelf ook nog ontmoet, hele aardige man. S’middags ben ik met Kate en haar collega’s van de Why Not bar naar de waterval gegaan. Was een uitdagende klim over gladde rotsen en smalle paadjes maar wel tof. Bij de waterval kon je ook van een platform springen maar dat durfde ik niet. Heb gewoon lekker gezwommen onderaan en gekeken naar alle waaghalsen die het wel aandurfden. Hebben op de rotsen bij de waterval een paar biertjes gedronken en gechilld voordat we aan de wandeling terug begonnen. S’avonds liep ik na het eten terug naar het hostel en ontmoette ik Jos en Jurriaan weer, had hen ook al gezien in Hoi An tijdens het borrelen. Een uurtje later kom ik ook heel toevallig Oskar tegen, Zweedse jongen die ik in Beijing had ontmoet! Was echt heel tof! Echt grappig om hem en zijn vriend weer in Vietnam te zien is zo ver van elkaar vandaan en dan ontmoet je elkaar weer. Net precies tegelijk op dezelfde plek en dezelfde tijd, kan bijna geen toeval zijn! Hij en zijn vriend sloten zich bij ons aan en na wederom een paar sterke buckets weer geeindigd in de Why Not bar. Het is inderdaad echt een party town Na Trang en na alle culture dingen was dit wel even heel lekker. Alleen even zon, zee, strand, relaxen en stappen. De laatste dag wilde ik goed afsluiten dus ik had me aangemeld voor de beruchte “Booz-cruise”. De naam zegt t al, een party boat. We vertrokken al heel vroeg om 8:30 geloof ik en bijna het hele hostel ging mee. Om 9 uur zaten een grote groep Engelsen al helemaal in de stemming en aan de pure wodka. Er werd gezongen, geschreeuwd en eigenlijk had ik het voordat de boot vertrok al helemaal genoeg van.. Ik kan ook goed feesten maar ik was nog een beetje slecht van de avond ervoor en toen ze aan de zuigzoenen in ieders nek begonnen heb ik me maar snel bij de kapitein gemeldt of ik mocht ruilen van boot. Er lagen er toch nog 4 op een rij naast ons met wat minder ordinaire getatoeerde jongeren zeg maar! En gelukkig kon ik nog net op tijd wisselen. En het was de beste keus ever, want heb echt twee hele leuke Zweedse meiden leren kennen; Erika en Janna. De party boot nog een paar keer voorbij zien varen en ik was ZOO blij dat ik was gewisseld. De boottocht bracht ons naar een snorkel eilandje, aquarium en een strandje. Ook hebben we geluncht op de boot en werden we nog getrakteerd op een karaoke show door de bemanning. Dit werd gecombineerd met de party boot die voor de show bij ons aanmeerde. Alle zwaar dronken jongeren braken onze boot af, maar ik heb heerlijk gerelaxed en met de Zweedse meiden opgetrokken. S’avonds ook met hen gegeten bij Lanterns, mede voor het goede doel en toen afscheid genomen. Ik ging naar Ho Chi Min met wederom een slaapbus.

Na een veel betere rit waar ik bijna de hele weg heb geslapen kwam ik aan in Ho Chi Min. Wat een drukte, WOW… echt nog hectischer als Hanoi en een enorm drukkende warmte van rond de 35 graden. Mijn hostel opgezocht, spullen gedropt en toen met me lonely planet de stad in gegaan. Ik besloot om naar het War Museum te lopen en de stad een beetje te verkennen. Pffff na 100 meter was ik al bijna weg gesmolten en al een paar keer bijna overreden door het enorme aantal scootertjes in de stad. Er wonen geloof ik 8 miljoen mensen en er zijn 5 miljoen scooters in omloop dus dan weet je het wel ;-) Even gestopt voor een koffie en een ontbijtje onderweg. Bleek dat mijn geld op was en ik had al besteld.. oepss.. niet zo handig. Maar mocht van de lieve koffie bar eigenaar rustig mijn ontbijtje nemen en daarna naar de pin automaat lopen om geld te halen. Ik wilde mijn rijbewijs afgeven om ze te laten weten dat ik zeker terug zou komen maar dat hoefde niet van die man. Mensen zijn hier echt lief! Pin automaat opgezocht en terug gegaan en betaald. Ze wilden nog wel even met me op de foto, voor ik door liep. Oorlogsmuseum was heel indrukwekkend. Eerlijk gezegd wist ik bijna niets van de Vietnam oorlog en na 2 uur in het musuem te hebben rondgelopen zag ik hoe verschrikkelijk het is geweest en hoe trots de Vietnamezen zijn op hen land. Ze hebben zich nooit overgegeven ondanks alle verschrikkelijke dingen. Verschillende fotoreportages waren enorm indrukwekkend zonder ook maar iets achter te houden werd alles getoond. Hard en verschrikkelijke foto’s maar wel de realiteit van toen. Na het museum lang het paleis gelopen en een kathedraal, daarna op mijn weg terug geluncht en bij een boekingsbureautje mijn trip naar de Mekong Delta geboekt voor de dag erna. Daarna snel de heerlijke airco opgezocht van mijn dorm en alle warmte van me afgedoucht.

Dag erna vroeg vertrokken naar de Mekong Delta, rivierengebied in het zuiden met kleine dorpjes en het originele Vietnamese landleven. De trip was niet heel boeiend vond ik, nogal toeristisch. Alleen boot tochtje tussen de rijstvelden was prachtig. Wel twee leuke Australische mannen ontmoet. S’avonds met mijn dorm genoten, Christina en een Frans meisje gaan eten en daarna nog even geborreld. Het franse meisje (naam ben ik kwijt) was net die dag aangekomen en echt enorm onzeker. Als iets niet handig is in een enorm drukke stad is het onzekerheid. Ook had ze het idee dat ze overal werd afgezet, overal zo’n negatieve benadering, bah. En ze was helemaal panisch bij het oversteken. Hier moet je gewoon gaan, rustig lopen, ze passeren je aan alle kanten maar zolang je sterk, zelfverzekerd en rustig loopt haal je de overkant levend! En als je twijfelt dan kom je er niet.. nou ze kreeg bijna een paniekaanval en eiste dat we op de zebrapaden overstaken.. haha. Grappig hoe verschillend je dingen kan benaderen, of misschien ben ik ook wel extreem relaxed.. Ik weet het niet. S’avonds ook nog even mijn tour naar de Cu Chi tunnels geboekt voor de dag erna.

S’ochtends vertrokken naar de tunnels. Was echt heel indrukwekkend. Zeker na het oorlogsmuseum te hebben gezien kon ik nu echt in de tunnels kijken waar de Vietnamezen jarenlang de oorlog hebben overleefd. Ook nog een stuk tunnel in geweest en het was zo smal! Niet normaal. Je kon ook in een soort schuilhol als je wilde, vanuit ze volledig onzichtbaar waren. Ik wilde daar wel in, was wel smal, maar ik paste er door. Rijst dieet doet wonderen hier ;) haha.. alleen hmmm weer omhoog.. dat werd lastig, kon me nergens aan vasthouden of afzetten, dus moest door twee Vietnamezen worden opgehesen.. schaam schaam.. maarja wel het enige meisje dat het probeerde van de groep. (na mijn hilarische afgang durfde natuurlijk niemand meer) maar ik heb wel een foto!! Haha..

Hadden een hele leuke guide, Jimmy die mij geloof ik een beetje zielig vond omdat ik alleen reisde (van de groep was ik de enige) Hij bleef de hele tijd bij me en na terug komst werd ik zelfs nog uitgenodigd voor een dinertje. Echt schattig, maar ik had andere plannen. Had ergens een hele goedkope pedicure gezien en geloof me, het was hard nodig. Heb daar heerlijk een uur gerelaxed terwijl mijn voeten in perfecte staat werden gebracht, top! S’avonds met Janna en Erika afgesproken want die waren ook in Ho Chi Min aangekomen inmiddels. Echt leuk om ze weer te zien. Hele toffe meiden met wie ik meteen al enorme klik had. Na het eten wilden we naar een sky bar, op een van de hoogste verdiepingen in Ho Chi Min, maar helaas mochten we er niet in op slippers. Daarna nog even gezocht naar een karaoke bar, want ik wilde wel even zingen en zij wilden mij heel graag horen, maar uiteindelijk beland in de universal live music bar. Was een klein bandje, echt enorm goed, dus daar hele avond genoten van de muziek samen. Chris kwam ook nog even langs (Australiër van mijn Mekong Delta tour)

Dag erna had ik het gevoel dat ik eigenlijk wel alles had gedaan en ik had dringend behoefte aan wat afkoeling in de hete stad dus ik en Christina zijn naar het rex hotel gegaan waar ze een zwembad op het dak hadden. Enorm luxe hotel en we hebben daar heerlijk de hele dag gelegen en even de drukke stad ontvlucht. Die avond was het Vietnamees oudejaarsavond, Tet en de hele week zag je de stad al in voorbereiding. Overal versieringen en bloemen echt prachtig. Ook werd het steeds drukker en je kon voelen dat het een hele happening ging worden die avond. Ik had met Chris afgesproken om te gaan eten en daarna zou ik Janna en Erika ontmoeten om samen naar het vuurwerk en de happening te gaan. Was echt een superleuke avond. Rondgestruind tussen alle mooie versierde en verlichte straten en met ons eigen drankvoorraadje ons prima vermaakt tot 24:00. Na het vuurwerk in een club beland waar we Oskar weer tegen kwamen en we het nieuwe jaar even goed in-gefeest zijn.

Dag erna heb ik met Chris een taxi gedeeld naar het vliegveld. Hij ging terug naar Australië en ik vloog terug naar Hanoi, waar ik nu weer ben om morgen te vertrekken naar Sydney. Alles is dicht nu, iedereen is bij de familie, er is niets over van de levendige stad die het was toen ik hier aan kwam. Over een paar dagen zal alles weer tot leven komen. Vandaag een beetje gerelaxed, een heerlijke massage gehad en een beetje rondgelopen met Thea. Ook nog genoten van wat street food, op de plastic zitjes aan de straat. Soort van bbq gedaan, heel lekker. Morgen wil ik nog even Ho Chi Min bezoeken, die ligt hier opgebaard in een mausoleum. Ik heb zoiets nog nooit gezien, dus ben benieuwd. Hij is al 30 jaar dood geloof ik, maar hij is nog steeds intact. Gaat elke jaar drie maanden naar Rusland las ik waar ze m restaureren. Hij is net terug, dus hij moet in topconditie zijn! Haha. Ook nog even een tempel bezoeken en dan het busje in naar het vliegveld voor mijn lange vlucht naar Sydney via Kuala Lumpur.

Het reizen is tot nu toe echt tof. Overal heb ik al zoveel leuke mensen ontmoet en ik weet nooit hoe de dag loopt of wat er op mijn pad komt.. En het relaxte is dat ik tot nu toe ook bijna overal internet heb in de hostels, dus kan ook goed in contact blijven met iedereen thuis, is fijn!

Hoop dat jullie een geweldige carnaval hebben (gehad) Ik heb het hier in ieder geval fantastisch en ga Vietnam misschien zelfs wel een beetje missen. Wat ik zeker ga missen zijn de Mangostienen, of hoe hoe je het ook schrijft. Super zoet en lekker fruit! Maar het nieuwe land wacht op me! Daar gaan mijn belevenissen hoe dan ook verder! Bedankt voor al jullie reacties. Ik weet dat mijn verhalen erg lang zijn, maar ik deel ze graag en het is mijn aandenken!

Tot in Aussie guys!!xxxxx

Voor mijn foto’s van dit verhaal:
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.4715307155579.2155779.1081460418&type=1&l=8d90d7caaa